(و چرا وسط راه ناامید می‌شیم؟)
سلام دوستای خوبم…
امروز میخوام درباره‌ی اون چیزی حرف بزنم که به نظر من، ستون فقرات قانون جذبه. یه چیز نرمه، اما قدرتمنده
یه نیروی درونی، یه انرژی داغ که وقتی یه خواسته به دلت میفته، خودشو نشون میده…
آره! همون شور و اشتیاق!
ولی چرا این اشتیاق اول راه هست… وسط راه کم‌رنگ میشه… و آخر سر بعضیا با ناامیدی رها می‌کنن؟
اگه این سؤال توی ذهن تو هم هست، این حرفا رو با جون و دل بشنو
اشتیاق چیه؟ و چرا این‌قدر مهمه؟
وقتی یه خواسته از دل تو شکل می‌گیره، یه جرقه‌ی قوی توی قلبت روشن میشه.
یه ذوق، یه حال خوب، یه هیجان، یه شور عجیب که از ته دل میگه:
«وای، من اینو میخوام!»
اون لحظه، تو و خواسته‌ات ارتعاش یکسانی دارین. هم‌فرکانس شدین و قانون جذب دقیقاً همین‌جاست که فعال میشه.
انگار جهان یه نگاهی به دل تو میندازه و میگه:
«اوه، یکی پیدا شد که با خواسته‌ش یکی شده! بزن بریم براش جور کنیم!»
تصور کن یه قطار خیلی شیک و قشنگ آماده‌ست که تو رو به مقصد رؤیات ببره…
اشتیاق، سوخت این قطاره‌ست. اگه باشه، حرکت می‌کنی. اگه تموم شه، حتی اگه قطار سالم باشه و مسیرم هموار، جلو نمی‌ری!
پس چرا اشتیاق خاموش میشه؟
مغز ما یه سیستم داره به اسم «پاداش» هر وقت حس کنه چیزی که می‌خوای داره نزدیک میشه، یه ماده‌ی شادی‌آور به اسم دوپامین ترشح میکنه
همون چیزیه که میگه: «برو جلو، ادامه بده، عالیه»
ولی اگه ببینه مدام می‌خوای و نمی‌رسی، یا فقط هدف رو می‌خوای بدون لذت از مسیر، میگه:
«بس کن! ارزششو نداره…» و دیگه دوپامین نمی‌ده اشتیاق هم کم‌کم خاموش میشه.
یعنی اگه مسیرت لذت نداشته باشه، حتی مغزتم دست از حمایت برمی‌داره!
چطور اشتیاق رو روشن نگه‌داریم؟
۱. یادآوری دلیل خواسته
هر وقت خسته شدی، از خودت بپرس:
«من چرا این هدف رو میخوام؟»
مثلاً: چرا میخوام مهاجرت کنم؟ چرا میخوام ثروتمند باشم؟ چرا میخوام عشقمو جذب کنم؟
دلیل قلبی‌تو پیدا کن. اونو بنویس. همیشه کنار دستت باشه. اون میشه آتیش‌زنه‌ی اشتیاقت.
۲. تجسم واقعی، با احساس
هر روز، فقط ۳ دقیقه. چشمتو ببند و خودتو ببین که به خواسته‌ت رسیدی.
نه فقط تصویر، احساسشم بیارو ذوق کن.
ببین اون لحظه چه لباسی پوشیدی، چه جمله‌ای می‌گی، کی کنارت نشسته…
این مثل ریختن بنزین سوپر توی باک قطاره.
۳. از مسیر لذت ببر، نه فقط مقصد
نگو «تا وقتی نرسم، خوشحال نیستم»…
بگو «هر قدم از این مسیر خودش لذته»
مثل کسی باش که توی راه رسیدن به قله، از مناظر کوه، آواز پرنده‌ها، و نفس کشیدن هوای تازه لذت می‌بره
۴. پیشرفت‌هاتو تیک بزن
اشتیاق و دوپامین با حس پیشرفت روشن می‌مونن
اگه هر روز حتی یه قدم کوچیک برداشتی، بنویسش و بگو:
«امروز یه فایل دیدم. امروز یه جمله قوی گفتم. امروز یه تمرین نوشتم امروز هدایت شدم و…»
مغزت میگه: «آفرین! بزن بریم جلو!» و دوپامین می‌فرسته.
۵. پاداش و جایزه بده به خودت
بعد هر قدم کوچیک، به خودت جایزه بده. یه قهوه، یه موزیک خوب، یه پیاده‌روی، یه حرف خوب با خودت.
این باعث میشه مغز حس کنه: «این راه نتیجه داره!»
۶. باور و ایمان رو زنده نگه‌دار
فقط یادت بشه نکته اینجاس هر چقدر اشتیاقت زیاد باشه، ولی باور نداشته باشی که شدنیه، مثل ماشینی می‌مونه که گاز داره ولی ترمزشم گرفته شده.
پس با جملات تأکیدی، فایل‌های آموزشی و انگیزشی ما که روی ساخت باورهای مثبت کار میکنه و دیدن آدمایی که رسیدن، باورهاتو قوی نگه‌دار.
ایمانت همون فرمونه‌ست. باید فرمون و بنزین با هم باشن.
و ازت میخوام در پایان:
تصور کن توی یه قطار نشستی. مقصدت همون خواسته‌ته. اشتیاق، بنزینه. باور، فرمونه. دوپامین، تشویق‌کننده‌ست
ولی چی باعث میشه این قطار به مقصد برسه؟
حرکت روزانه، لذت بردن از سفر، دیدن هر منظره، و گفتن: من توی مسیرم، همینم کافیه
اشتیاقت همون امضای خداست روی خواسته هاته
وقتی یه خواسته با اشتیاق درونت شکل می‌گیره، یعنی واقعاً برای تو ممکنه…
و وقتی اشتیاقتو روشن نگه‌داری، قانون جذب تمام جهان رو به خط میکنه تا برسونی‌ت بهش